Салда – унікальнае, па сваім паходжанні, возера, якое ўтварылася ў жарале кратэра неактыўнага вулкана. Краявіды возера дапаўняюцца незвычайным узбярэжжам, маляўніча абсыпаным драбнюткімі часціцамі гідрамагнезіту, які пераліваецца сваімі чорнымі ўкрапваннямі. Гэта горная парода прыроднага паходжання, якая дарэчы ўваходзіць у склад вулканічнай магмы. Гідрамагнезіт сустракаецца не толькі па берагах, але і змяшчаецца ў самім вадаёме, надаючы яму прыемнае бірузовае адценне, якое так нагадвае каларытныя воды легендарных Мальдываў. Менавіта з-за гэтага возера Салда часта так і называюць – турэцкія Мальдывы.
Плошча вадаёма складае прыблізна – 44 км2, а глыбіня дасягае максімальных значэнняў – 200 метраў. Гэты паказчык з’яўляецца першым сярод усіх прэснаводных турэцкіх вадаёмаў.
Плаваць у Салдзе незвычайна складана і небяспечна, а зараз і навокал забаронена. Вада, нават летам, не выграваецца вышэй за 20 градусаў. Пры дэфіцыце ападкаў, возера хутка падсыхае і яго паверхня ўтварае 7 невялічкіх выспаў. Гэта з’яўляецца чарговай адсылкай у бок Мальдываў.
Маляўнічыя наваколлі не адзіная прыкметная рыса возера Салда. Мясцовая глеба багатая на магній і нясе ў сабе гаючыя ўласцівасці. Нягледзячы на спецыфічны водар серавадароду, людзі з рознымі захворваннямі, актыўна яе выкарыстоўваюць. Часам нават імкнуцца набыць яе і вывесці для правядзення лячэбных працэдур у розных спа-цэнтрах.
Возера носіць статус прырода-ахоўнага аб’екта. Таму адпачываць можна толькі ў строга адведзеных для гэтага месцах (зонах абгароджаных буямі). З 2020 года купанне забаронена, але даволі часта мясцовыя і турысты парушаюць гэтую забарону. Недалёка ад возера размешчаны цэнтр, які прадстаўляе паслугі палётаў на параплане, з якога адкрываюцца выдатныя краявіды на наваколлі. Таксама ў арэнду здаюцца ровары, якія дазволяць з камфортам пабываць ва ўсіх маляўнічых закутках. Вакол возера арганічна ўтварыўся хваёва-яловы лес, зараснікі трыснёга і іншая расліннасць, якая робіць паветра вакол па-сапраўднаму чыстым.
«Турэцкія мальдывы» – за і супраць
«Перліна» Турцыі размешчана на ўзвышэнні, таму сярэднія тэмпературы вагаюцца і ўступаюць паказчыкам прыбярэжных паўднёва-заходніх раёнаў краіны. Розніца дасягае да 10 градусаў. Нават у самыя гарачыя дзянькі, вада ў возеры не выграваецца вышэй за 18-20 градусаў. Таму купацца ў такіх умовах далёка не ўсім будзе камфортна, а з ўлікам забароны лагічна паўстае пытання – а ці трэба сюды ехаць? На маю думку – так, але калі вы бралі агульную экскурсію ці знаходзіцеся недалёка ад гэтых месцаў.
Як дабрацца?
Самы папулярны прэснаводны турэцкі вадаём геаграфічна размяшчаецца на паўднёвым захадзе рэгіёна. Дабрацца сюды можна як на аўтамабілі, так і на грамадскім транспарце. Самым камфортным варыянтам падарожжа да Салды з’яўляецца паездка ў складзе экскурсійнай групы. На выбар прапануецца два тыпы тураў: марскія і аўтобуса-пешаходныя. Як правіла, праграма мерапрыемстваў уключае ў сябе наведвання Салды, Сулуады, антычнага паселішча Памуккале і многіх іншых славутасцяў. Агульны час падарожжа складзе 9-15 гадзін са сняданкамі, абедамі, вячэрамі і перапынкамі на купанне.
Кошт адрозніваецца і складае прыкладна 30-58$ на дарослага і 15-40$ на дзіця. Дзецям да 6-гадовага ўзросту на некаторыя напрамкі квіток не спатрэбіцца. У гэты кошт будуць уваходзіць усе трансферы, гіды і так званы шведскі стол.
Кропка адпраўлення: Анталья, Кемер, Аланія.
Турысты, якія ездзілі на турэцкія Мальдывы, як правіла, застаюцца задаволены сваёй паездкай. Што падабаецца:
- прыродныя краявіды;
- чыстае паветра;
- празрыстае і прыемнае адценне вады.
