Вёска з даволі незвычайнай назвай Шыманаў Кут, знаходзіцца ў Пухавіцкім раёне, Мінскай вобласці, а галоўная цікавостка мястэчка – будынак былой вінакурні. Хутчэй за ўсё гэтая невялічкая пабудова служыла складам пры бровары, а вось асноўнага вытворчага цэха – ужо няма.
Пабудова цікавай формы, кампактная, выканана з чырвонай цэглы. Па стылі будынак можна аднесці да прамысловай архітэктуры з элементамі неагатычнага стылю, асаблівую ўвагу прыцягваюць своеасаблівыя пінаклі.
Дарэчы, амаль аналагічны бровар ёсць і ў вёсцы Старая Мыш – верагодна, гэтыя комплексы выкананы па адным тыпавым праекце. Што цікава, будынак пабудаваны яшчэ да таго як мястэчка стала называцца Шыманаў Кут (такая назва з 1920 года), а вось гістарычны варыянт – Ануфрава (Ануфраў, Анапраў).
Вёска і землі належалі прадстаўнікам роду Янішэўскіх, у якіх у суседняй Цытве была сядзіба. А тутака, у Шыманавым Куце, у Янішэўскіх дзейнічала прадпрыемства па вытворчасці спірту і алкагольных напояў.
Побач са складам, можна знайсці руіны стайні. У мяне ёсць здагадка, што менавіта на гэтым месцы і стаяў бровар (вытворчы цэх), перабудаваны за савецкім часам пад іншыя патрэбы.
Імаверная дата будаўніцтва – дзесьці канец 19 стагоддзя. Пасля рэвалюцыі 1917 года землі ў Янішэўскіх забралі, а іх маёнтак нацыяналізаваны.
На ўездзе ў вёску звярніце ўвагу на інфармацыйны стэнд з гістарычнай інфармацыяй пра гэтае мястэчка. Тут ёсць і свая легенда пра тое, як з’явілася назва “Шыманаў кут”. Крайнія ўчасткі, альбо надзелы зямлі, – давалі самым бедным сялянам, сярод якіх і быў нейкі Сямён-Шыман.
Ніжэй кропка з адзнакай на мапе:
Калі будзеце ў гэтым краі, то рэкамендую таксама з’ездзіць у музейны комплекс Дудуткі.
