Як зразумела з назвы, “Сярэдні дзяцел” – гэта нешта сярэдняе паміж малым і вялікім дзятлам. Адрозніваецца ад сваіх суродзічаў не толькі знешне, але і паводзінамі – птушка лічыцца менш прыкметнай, радзей апускаецца на зямлю, менш стукае па дрэвах і трымаецца неяк адасоблена. Ніжэй фота гэтых трох дзятлаў, каб лягчэй было адрозніваць:
Апазнаць Dendrocopos medius лягчэй за ўсё па яркай чырвонай шапачцы на галаве (у вялікага дзятла капялюш таксама ёсць, але ён меншага памеру і размяшчаецца на патыліцы). Падобная “чырвоная шапка” ёсць і ў самца малога дзятла, у такім разе зважайце на ніжнюю частку брушка – у сярэдняга дзятла яна будзе чырвона-ружовая.
У Беларусі птушка сярэдні дзяцел сустракаецца круглы год, яе можна назіраць як у лясных масівах, так і ў гарадскіх парках. Напрыклад, ніжні здымак зроблены ў Мінску, у парку імя 50-годдзя Вялікага Кастрычніка.
Аснова рацыёну гэтай птушкі – розныя казаркі, узімку сярэдні дзяцел можа прылятаць на кармушкі.
Ужо прыблізна да сярэдзіны вясны Dendrocopos medius пачынаюць трымацца адзінкавымі парамі і ўладкоўваць гняздо ў дупле, якое часцей за ўсё выдзёўбваюць самастойна.
