Historia ulicy Karola Marksa w Mińsku

Ulica Karola Marksa w Mińsku - kultowe miejsce Ma wyjątkową atmosferę, lubią spacerować po niej zarówno mieszkańcy Mińska, jak i goście stolicy. Jest tu coś do zobaczenia i coś do pokazania, bo istnieje od około dwóch wieków. W tym artykule porozmawiamy o ciekawych budynkach na tej ulicy i ich historii.

Historia i nazwa

Ulica Karola Marksa w Mińsku nosi imię niemieckiego filozofa, ekonomisty, socjologa i pisarza z początku lat 20. XX wieku. Dawniej nazywana ulicą Swierdłowjak również Podgórnaja.

Znajduje się na nim wiele godnych uwagi miejsc, których historia będzie ciekawa do poznania.

zabudowania

1. Narodowe Muzeum Historyczne Republiki Białorusi (św. Karla Marksa, 12), które do 2009 roku nosiło nazwę Narodowego Muzeum Historii i Kultury Białorusi.

W „ludziach” jest często nazywany „dom z pistoletem”. Pod koniec XIX wieku otwarto tu oddział Państwowego Banku Rosji.

A także w tym czasie można było uzyskać wizy do wielu krajów świata, na przykład do Kanady, Stany Zjednoczone lub Wielkiej Brytanii. Muzeum rozpoczęło swoją działalność na początku lat 20. XX wieku. Swoją pracę przerwał wraz z początkiem II wojny światowej. I dopiero w 20 wznowił działalność. W tej chwili posiada jedną z największych kolekcji eksponatów w Białoruś.

W Narodowym Muzeum Historycznym Republiki Białorusi znajduje się dziesięć sal wystawowych. Na przykład, oto tylko kilka wystaw stałych:

„Starożytna Białoruś”,

„Białoruś XVI-XVIII wiek. w portretach i heraldyce,

„Sztuka w kulturze miejskiej Białorusi w XIX – początku XX wieku”.

Nieustannie odbywają się tu różne wystawy, spektakle i inne.

2. Numer domu 20 - w tym domu przed II wojną światową był Białoruska Filharmonia Państwowa. W tym czasie często koncertowała tu Mińska Orkiestra Jazzowa. Pod koniec lat 1930. kierowali nim Eddy Rosner i Jerzy Petersburski. Wielu mieszkańców Mińska podziwiało muzykę i grę Rosnera, nazywano go nawet białym Louisem Armstrongiem. Za kulisami w tym czasie Mińsk był uważany za miasto sowieckiego jazzu.

Interesujące jest również to, że pierwszy wypadek samochodowy w Mińsku miał miejsce w 1906 roku w pobliżu tego miejsca.

3. Numer domu 29 to dom, w którym była? Gimnazjum Maryjskie dla kobiet. Został otwarty pod koniec XIX wieku. Czas szkolenia dziewcząt wynosił siedem lat.

Zajmowali się robótkami ręcznymi, gimnastyką, rozumieli prawo Boże, fizykę, matematykę, języki obce, studiowali muzykę i śpiew. Absolwent po maturze mógł zostać nauczycielem. Na początku I wojny światowej Gimnazjum Maryjskie odeszło Mińsk i osiedlił się w Sławgorodzie. Studiowała tu Irma Jaunzem, tablicę pamiątkową ku jej czci można zobaczyć na tym domu pod adresem: Ulica Karola Marksa w Mińsku. Była światowej sławy piosenkarką, uczyła śpiewu i muzyki Zhannę Biczewską i Ałłę Pugaczową.

4. Numer domu 31, w którym obecnie mieści się Wydział Filologiczny UB. Budynek został wybudowany w 1937 roku, tutaj zajmowali się przekwalifikowaniem dziennikarzy, pracowników radia i telewizji oraz kadry kierowniczej. Również w tym miejscu znajdował się „sklep wzorcowy”, w którym zawsze znajdował się szeroki asortyment żywności, win i tytoniu.

5. Numer domu 30 na ulicy Karola Marksa w Mińsku. Został zaprojektowany przez Heinricha Gaya pod koniec XIX wieku. W tym budynku w różnym czasie mieszkały najwybitniejsze postacie białoruskiej elity politycznej, społecznej i kulturalnej Białorusi. Na przykład F. Dzierżyński, N. Goloded, A. Chervyakov, D. Zhilunovich.

Po zakończeniu wojny mieszkali tu także przywódcy KC PZPR K. Mazurow i P. Ponomarenko.

6. Numer domu 37w którym obecnie mieści się Ambasada Brytyjska. A w odległych latach 20-tych. W XX wieku mieściło się tutaj biuro Belgoskino, które później zostało przekształcone w Belarusfilm. Również na tym budynku można zwrócić uwagę na płaskorzeźbę z portretem pierwszego drukarza białoruskiego Franciszka Skaryny.

7. Numer domu 36. Często określa się go mianem „pisarza”. A wszystko dlatego, że w jego murach mieszkali jedni z najwybitniejszych klasyków literatury białoruskiej: P. Glebka, J. Mawr, I. Naumenko, N. Gilewicz, W. Korotkiewicz (tu pisał „Czarny zamak Alshansky”) .

8. Numer domu 39. Przed II wojną światową w tym miejscu znajdował się budynek (został zniszczony w czasie wojny), w którym mieściło się Zgromadzenie Szlachty Mińska. To tutaj prowadzono księgi genealogiczne, wystawiano dokumenty świadczące o przynależności do szlachty.