Купальская віктарына

Усё так! "Яны яму купалу зробілі - хата згарэла" - *Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна

Купальскія кветкі бесперашкодна збірае толькі Купальскі дзядок. Ён ходзіць з кошыкам і напаўняе яго кветкамі, таму кошык гарыць, як жар. Купальскі дзядок - добры. Калі сустрэцца з ім і разаслаць перад ім белы абрус, то ён кіне на яго адну кветку. Хапай тады хутчэй яе і, разрэзаўшы далонь правай рукі, кладзі пад скуру: адтуль нячысцік не дастане.

Гэтае свята, як ніякае іншае, напоўнена таямнічасцю, менавіта таму дзяўчаты варажылі. Так напрыклад апоўначы маладзіцы рвалі на скрыжаванні трыпутнік, каб даведацца, хто будзе ім мужам.

Тут усе варыянта падыходзяць, бо гэтая чароўная расліна можа надаваць чалавеку магічныя здольнасці: так той хто адшукае кветку зможа разумець мову жывёл і дрэў, бачыць скрозь зямлю схаваныя скарбы, лячыць людзей ад розных хвароб, ведаць будучыню і шмат чаго іншага.

Усё так! Скакалі цераз платы дзеля заветнага жадання.

Усё менавіта так, бо Купалле - свята якое звязанае з агнём! Таму на Міншчыне выконвалася спальванне “ведзьмы”. Рабілася лялька, што ўвасабляла ведзьму, а потым яна і спальвалася на купальскім вогнішчы.

І гэта правільны адказ! У некаторых частках Беларусі так бывала, што замест вогнішча выкарыстоўвалі надраную горку крапівы, што сваімі ўласцівасцямі (джаліць, пячэ) сімвалічна замяняла агонь.

Дакладна так, - заўсёды лічылася, што на Купалле самыя небяспечныя менавіта ведзьмы.

І гэта так!