Даволі цікава, што адна з першых славутасцяў аграгарадка Свіслач па дакументах зусім не старажытнае гарадзішча, а вось гэты двухпавярховы дом пачатку 20 стагоддзя.
Менавіта гэты будынак першым атрымаў запаветную шыльду “Гісторыка-культурная каштоўнасць”. Амаль што ва ўсіх інфармацыйных крыніцах гэтая пабудова пазначана як былы дом сям’і Яцко.
Паглядзеўшы на гэты будынак адразу прыходзіць думка што перад намі тыпавы прыбытковы дом, пабудаваны звычайнай габрэйскай сям’ёй. Аднак, калі крыху глыбей зазірнуць у біяграфію прадстаўнікоў Яцко, узнікае мноства пытанняў. Так напрыклад гэты аб’ект пабудаваны пры Яцко Базылі Іванавічы і часта так і згадваецца – “Дом Базыля”. Але па праўдзе, сам Базыль Іванавіч, быў прафесійным вайскоўцам і ў Свіслачы бываў даволі рэдка. Ёсць нават версія, што будаўніцтвам займаліся яго дзеці, у падзяку бацькам. А вось так гэта ці не, зараз зразумець ужо праблематычна. Затое вядома, што будынак скончылі будаваць у 1911 годзе, дарэчы выкананы ён з легендарнай бабруйскай цэглы з завода Розенберга.
Таксама цікавы факт, што за 100 год сваёй гісторыі дом амаль не змяніўся вонкава. Адзіная змена ў архітэктуры – гэта незразумелая прыбудова са зваротнага боку.
Пасля заканчэння Першай сусветнай вайны ў доме сямейства Яцко нейкі час жыў святар, а з 1927 года ў сценах будынка размяшчаўся мясцовы ваенкамат. Крыху пазней аддзел унутраных спраў, затым ваенны гарнізон. За часам нямецкай акупацыі тут знаходзіўся штаб і камендатура, а ўжо за савецкім часам пабудову выкарыстоўвалі пад адміністрацыйныя патрэбы. Але большасць жыхароў аграгарадка Свіслач ведаюць гэты будынак як краму.
Знайсці гэтую цікавостку будзе проста, яна знаходзіцца ў цэнтральнай частцы аграгарадка Свіслач, ніжэй кропка з размяшчэннем на мапе:
Калі будзеце ў гэтых краях, раю з’ездзіць паглядзець на незвычайны касцёл у вёсцы Багушэвічы, які першапачаткова будаваўся як пахавальня Свентаржэцкіх.
