Палявы жаўрук – гэта невялікая птушка з сямейства жаваранкавыя, якая шырока распаўсюджаная па ўсёй Еўропе. Палявы жаваранак (Alauda arvensis), як яго таксама называюць, мае даўжыню цела каля 18-19 сантыметраў і даволі непрыкметнае апярэнне: верх – карычневае з палосамі, ніз – святлейшы, а вось брушка жаўтавата-белае. На галаве ў птушкі ёсць своеасаблівы невялікі грэбень, які можа падымацца і апускацца калі птушка збянтэжана ці зацікаўлена.
Самцы адрозніваюцца шырэйшымі крыламі. Што цікава, самкі звычайна абіраюць тых самцоў, што здольныя даўжэй трымацца ў паветры і спяваць. Песня палявога жаўрука – адна з самых пазнаваемых сярод усіх палявых птушак. Яе выконвае самец на вышыні 50–100 метраў. У гэты момант, з зямлі, птушка можа выглядаць як ледзь бачная кропка ў небе.
Спевы жаўрука – гэта доўгі, крыху буркатлівы, але звонкі маналог без перапынкаў, што гучыць падчас узлёту, кружэння або плаўнага палёту. Звычайна песня доўжыцца 2–3 хвіліны, але ў разгар шлюбнага сезона часам цягнецца 20 хвілін і нават больш. Даследаванні паказалі, што на тэрыторыях з ветравымі турбінамі самцы пачынаюць спяваць на вышэйшых частотах, каб перакрыць тэхнагенны шум.
У Беларусі птушка сустракаецца па ўсёй тэрыторыі краіны, лягчэй за ўсё яе ўбачыць на палях ці лугах.
