Сярод шмат якіх крылатых насельнікаў Беларусі сустракаюцца асабліва рэдкія і можна нават сказаць залётныя віды птушак, убачыць якіх будзе сапраўдны поспех. Да падобных птушак можна аднесьці і Качку-огаря, таксама яе называюць чырвоная качка (ці наўпрост – агар). Упершыню на тэрыторыі нашай краіны гэтая незвычайная птушка была адзначана ў далёкім 1954 годзе. Апошнія некалькі гадоў агара таксама фіксуюць у Беларусі на самых розных вадаёмах, але сустрэчы з гэтай птушкай усё яшчэ вельмі рэдкія.
Агар (Tadorna ferruginea) – гэта буйная качка з даўжынёй цела ад 58 да 70 сантыметраў і размахам крылаў да 145 см. Адметнай рысай гэтага віду з’яўляецца насычаны аранжава-руды колер апярэння, які ў дарослай птушкі набывае амаль суцэльны выгляд.
Галава і шыя ў самцоў крыху святлей і можа быць амаль белай, у той час як у самак афарбоўка звычайна больш раўнамерная. У шлюбны перыяд у самца з’яўляецца чорнае кальцо вакол шыі.
Чырвоная качка насяляе стэпавыя і паўпустынныя раёны паўднёвай Еўразіі, ад Паўднёва-Усходняй Еўропы да Цэнтральнай Азіі. Птушкі гэтага віду аддаюць перавагу мясцінам каля вадаёмаў з прэснай вадой, аднак могуць таксама жыць і ў саланаватых вадаёмах. У залежнасці ад рэгіёна могуць весці аселы ці качавы лад жыцця. Цікава, што гэтыя качкі актыўна рассяліліся па Маскве, ёсць такіея здагадкі што птушкі “збягаюць” з заапаркаў і пачынаюць весці гарадскі лад жыцця.
Агар выдае характэрныя гучныя і рэзкія гукі, якія нагадваюць рогат, што робіць іх прыкметнымі на вялікіх адлегласцях. Гэта вельмі тэрытарыяльныя птушкі, асабліва ў перыяд гнездавання, могуць даволі агрэсіўна абараняць сваю тэрыторыю як ад іншых качак, так і ад драпежных жывёл.
У Беларусі, Агар – сапраўды рэдкі госць, гістарычна гэты від не жыў на тэрыторыі нашай краіны, аднак у апошнія дзесяцігоддзі зарэгістраваны асобныя выпадкі залётаў гэтых птушак, асабліва ў вясновы і восеньскі перыяды міграцый. З улікам змены клімату і пашырэнні арэала, верагоднасць сустрэць гэтую птушку ў Беларусі паступова павялічваецца.
