W rejonie Lachowiczów zachowało się kilka ciekawych zespołów dworskich, których łączy wspólny smutny los. Jeśli Posiadłość Reitanova w Grushevce jest dobrze znana i popularna wśród turystów zagroda we wsi Nacha nawzajem. Rolnicze miasteczko Nacha wygląda dziś jakoś smutno. Na terenie osiedla znajdowała się fabryka octu jabłkowego, ale trudno zrozumieć, czy działa, czy już zbankrutowała. Na punkcie kontrolnym powinna być aktywność, ale nikogo nie ma. Spokojnie przechodzimy do dziedzictwa historycznego.
Nacha po raz pierwszy wzmiankowany pod koniec XVI wieku jako majątek Niemirowicze. Potem przechodzili z rąk do rąk: Tabarowicze, Bryndzy, Podarewski, Masalski. Do ostatniego gospodarstwo Nacha odziedziczył po zakonie jezuitów, który został skasowany w 1773 r., a majątek i majątek rozdzielono.
W 1810 r. z Onufry Masalski ziemia i dwór przeniosły się Franciszek Ksawery Czarnocki. Tak zaczyna się nowy świt tych miejsc, a sama rodzina Czarnotskich była właścicielami majątku aż do wybuchu II wojny światowej. Na Michaił Czarnotski w 1815 r. pojawił się murowany dwór, który można oglądać do dziś.
Osiedle zostało zbudowane w stylu klasycystycznym i posiadało 18 pokoi. Wyróżniał się masywnym portykiem na sześciu kolumnach, a na szczególną uwagę zasługują łukowate okna. W tym samym okresie co majątek powstała oficyna dla służby i robotników oraz szereg budynków gospodarczych.
Kolejny właściciel, syn Michaela, Kazimierz Czarnotski rozbudował też rodzinny majątek, a nawet zdołał go utrzymać po powstaniu 1863 roku. Ciekawostka: w 1865 Kazimierz nabył dwór niedaleko od Mińsk, który został nazwany Petrovshchina, to właśnie w tym miejscu znajduje się dziś stacja metra o tej samej nazwie.
Na początku XX wieku majątek Nacha został przekształcony. Po przebudowie domu do cech klasycyzmu dodano nuty neogotyckie. Rozbudowano park dworski, pojawiły się lipy, kasztany, jesiony, klony.
Uwagę zwraca również polana za dworami. Zachowało się tu wiele niezwykłych elementów: kamienny stół i płyta, pamiątkowe głazy, a także miejsce pochówku Czernotski.
Podobnie jak wielu innych zamożnych ówczesnych właścicieli ziemskich, problemy w majątku Nacha pojawiły się w 1917 roku i wcale nie z powodu wybuchu wojny. „Dekret o ziemi” działał na całym terytorium, komitety zabierały żywność i rabowały gospodarkę według własnego uznania.
Za kilka miesięcy Posiadłość Chernotsky'ego kilka razy splądrowane. Właściciel i jego syn zginęli podczas kolejnego napadu.
Chociaż „Nacha Bryndzovskaya” była rodzinną rezydencją Czernotskich do 1939 r., w rzeczywistości istniała tu już inna władza. W okresie sowieckim uruchomiono wytwórnię octu. Budynek po swojemu zmodernizowano, położono główne wejście, ale stan budynku był monitorowany.
Jeśli jesteś w tych stronach, to polecam zobaczyć inne osiedle - „Chmura” Jeleński, a także spędzić czas w starożytnym mieście Kleck.
