Jednego z najczęściej spotykanych ptaków na Białorusi można śmiało nazwać - Świetne sikory (biały – Vialikaya sinitsa). Ten konkretny ptak będzie zimą częstym gościem w Twoich karmnikach, a podczas spaceru po parku miejskim prawie na pewno usłyszysz jego melodyjny śpiew.
Parus major to najliczniejszy gatunek z rodziny sikorowatych. Zewnętrznie bogatka wyróżnia się jasnymi kolorami: bogatym żółtym brzuchem przechodzącym w oliwkowy top na grzbiecie, czarną głową, dziobem i łapami, a także swoistym „krawatem”. Ten ptak ma dość długi ogon z niebieskawym odcieniem.
Sikora ta jest porównywalna wielkością do wróbla, jej długość wynosi około 15-16 centymetrów. Samice i samce są do siebie podobne, trudno je rozróżnić (samice są nieco bardziej tępe i mniejsze).
Sikora bogatka występuje na terenie całej Białorusi, zarówno w obszarach miejskich, jak i w różnego rodzaju lasach.
Ciekawostką jest fakt, że przypuszcza się, że Parus major może wykazywać zwyczaje ptaków drapieżnych, a nawet atakować nietoperze. Takie działania odnotowały ornitolodzy na Węgrzech i w Niemczech, ale dużym pytaniem pozostaje, na ile jest to typowe dla wszystkich bogatki.
Bardziej naturalną dietą są nasiona i różne owady, w tym szkodniki leśne. Zimą sikory tego typu chętnie podlatują do karmników, aby się pożywić.
Bogatka składa jaja dwa razy w roku, ale średnia długość życia dzikich ptaków jest niestety dość krótka – 2-3 lata.
