W stronę Grodno, między Wołożynem i Bluszcz, w małej wiosce Dudy usytuowany Kościół Narodzenia Najświętszej Marii Panny. Jeden z nielicznych drewnianych kościołów, który przetrwał do dziś bez większych zmian, został wybudowany w latach 1772 roku.
Na początku XVII wieku w tym miejscu znajdowała się kolejna świątynia, założona pod Chodkiewiczami. Jednak historia milczy o jego dalszym losie (prawdopodobnie spalony). Na miejscu starego kościoła poprzednika i zbudowano Kościół Najświętszej Marii Panny.
Kościół w Dudach wykonany jest w stylu architektury drewnianej z elementami barokowymi.
Obok świątyni znajduje się dwupoziomowa dzwonnica, zbudowana w tym samym okresie co kościół.
Ze względu na swoją długą historię kościół w Dudach jest bardzo dobrze zachowany. Czas i wojna oszczędziły świątyni. Wciąż jednak dochodziło do pewnych restrukturyzacji, a te najbardziej zauważalne dotyczą: 1930 roku. Wówczas wieże świątyni zyskały dodatkową kondygnację i stały się trzypoziomowe, a iglice wież zmieniły się z barokowych na neogotyckie.
Jak to często bywało w czasach sowieckich, w związku z antyreligijną polityką podjęto decyzję o przebudowie budynku na magazyn. Do 1990 roku kościół został odrestaurowany i ponownie stał się parafią.
Być może głównym atutem kościoła Narodzenia Najświętszej Marii Panny jest dekoracja wnętrz. Można zobaczyć trzy wyjątkowe drewniane ołtarze barokowe oraz ikonę Matki Boskiej z Dzieciątkiem.
Wokół kościoła znajduje się cmentarz, ale wiele grobów zostało zniszczonych, część tabliczek nie zachowała się. Należy zauważyć, że pomimo bliskości autostrady, miejsce jest bardzo ciche.
Koniec XX wieku wyznaczył nowy okres w życiu Kościoła Duda - obiekt został odrestaurowany i wpisany na państwową listę obiektów historycznych i kulturowych Białoruś.
Będąc w tych miejscach, spójrz też na kościół w Łazdunach.
I tak wyglądał kościół w Dudach na początku XX wieku, zwróć uwagę na kopuły i dzwonnicę. Zmiana wynika z faktu, że świątynia po 20 r. została ponownie poświęcona cerkwi prawosławnej.
Na frontonie widać również symbol „Wszechwidzące oko”. W latach 90. w miejscu symbolu znajdowała się mała tabliczka, ale dziś nie ma śladu.