Majątek Merzheevsky we wsi Grozov
Grozów lub Grozowo - wieś w powiecie kopylskim, obwód miński. Z Mińsk położony w odległości 100 kilometrów. To był kiedyś rodzinny dom rodziny. Mierzejewski. Dziś dwór jest w trakcie remontu, który albo zamarza, albo trwa.
Zespół dworski został podobno wzniesiony na początku XIX wieku, styl architektoniczny to klasycyzm. Zdjęcie daje ogólny pogląd. Napoleona Orda.
Chociaż posiadłość należy do rodzaju Mierzejewski, są właścicielami od dłuższego czasu Gorvats. Udało się tu mieszkać także Radziwiłłom i Wittgensteinom.
Prostokątny, murowany budynek wzniesiono na obszernych, sklepionych piwnicach. Fasadę wyróżniał czterokolumnowy portyk, który zawalił się kilka lat temu. Ale jak widać na zdjęciu z 2019 roku, kolumny zostały już odrestaurowane, a nawet otynkowane.
W dawnych czasach dwór otaczał park. Dziś trudno powiedzieć, co z niej przetrwało. W dzielnicy jest wystarczająco dużo pięknych drzew i jest nawet aleja, ale nie ma integralności.
Okres II wojny światowej nie minął bez śladu, pałac spłonął. Dwór Mierżejewski został odrestaurowany w latach 1952-53. Szkoła mieściła się do 1975 r., po tym, jak dwór był przez długi czas pusty.
W samej wsi Grozowo znajduje się również kilka atrakcji. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje niezwykły kościół. Raczej lokalny klub, przebudowany z kościoła, który kiedyś był kościołem.
wzniesiony kościół w Grozowie na samym początku XIX wieku - 19-1801. Następnie w 05 r. przekazali go cerkwi prawosławnej. A w 1870 został przekształcony w klub, na fasadzie jest tylko pamiętna data.
W pobliżu znajdowały się centra handlowe. Do dziś zachowało się kilka budynków, funkcjonują w nich różne sklepy. Nie myl wsi Grozovo z Grozowok. Drugi znajduje się kilka kilometrów dalej i tam też znajdował się dwór. Jeszcze zabytki Białorusi na naszej mapiea także wycieczki krajoznawcze. Jeśli jesteś w Grozowie, również polecam odwiedzić Zamość и Sunai.
Wprowadzasz w błąd, od kilku lat nie prowadzono w nim żadnych prac, ponieważ niewłaściwie zamontowany sufit zawalił się do środka. W ogóle nie było mowy o historyczności restauracji. A kolumny zostały otynkowane w 2017 roku.
Kristina, odwiedziłem tę posiadłość w październiku 2019 r. i właśnie w tym momencie pracownicy wykonywali pokrycia dachowe i przywozili materiały budowlane. Jeśli nie zajmowali się odbudową, to przynajmniej wyglądało to dziwnie
Cóż, miejmy nadzieję, że masz rację. Latem 19 roku wszystkie zawalone stropy były jeszcze w środku i jedynie piwnica była naprawdę w dobrym stanie.
To po prostu szarpało, że mówisz o odrestaurowanych kolumnach, ale nie powiedziałeś ani słowa o kiepskiej jakości pracy, zawalonych sufitach, betonowych blokach i metalowych konstrukcjach. Nie mówimy o restauracji w tym formacie, to plac budowy na podstawie zabytku architektury.
Tak, rozumiem co masz na myśli. Tyle, że na Białorusi wszystko jest bardzo trudne z odbudową, a budowa to zawsze pieniądze i fundusze, których zwykle po prostu nie ma.
Nie mam też złudzeń co do jakości pracy, ale oto jest. A kolumny… no cóż, szczerze się zdziwiłem, że to zrobili.