Gornostajewicze w powiecie świsłockim od połowy XVIII wieku należały do przedstawicieli rodu Butowtów-Andriejkowiczów. Zgodnie z przewidywaniami, ten starożytny ród posiadał w mieście własny majątek (zabudowania gospodarcze zachowały się częściowo). Ponadto w 18 r. wybudowano cerkiew, pierwotnie katolicką, a po stłumieniu powstania 1801 r. – prawosławną. Dokładnie Kościół Świętych Piotra i Pawła dziś jest główną atrakcją wsi Gornostajewicz.
Świątynia ma klasycystyczną architekturę i prostokątny kształt, wyróżniający się portykiem na sześciu kolumnach. Ściany wyłożone są gruzem kamiennym, co podkreśla imponujący wiek budynku.
Na starej fotografii z pierwszej połowy XX wieku widać, że nie ma jeszcze kamiennego ogrodzenia, a dzwonnica była małą drewnianą wieżyczką.
W czasach sowieckich cerkiew służyła jako magazyn, została zwrócona wiernym na początku lat 90-tych, w tym samym czasie zakończono budowę wieży bramnej-dzwonnicy.
Istnieje przypuszczenie, że świątynia w Gornoszewiczach została pierwotnie zbudowana jako cerkiew unicka. Nieco mniej powszechna wersja mówi, że budynek to rodzinna kaplica Butovt-Andreikovich.
Najpiękniejszy dwór, zbudowany za czasów Jarosława Butowta-Andriejkowicza, przetrwał do dziś w mocno przebudowanej formie. Jednak dzięki przedwojennym zdjęciom można zobaczyć, jak osiedle wyglądało w najlepszych latach swojej świetności.
Jednym z najbardziej znanych przedstawicieli rodziny jest Maria Magdalena, artystka i nauczycielka, która mieszkała w Gornostajewiczach od 1881 do 1933 roku. Po jej śmierci została pochowana w Porozowie, gdzie Butovt-Andreykovich mieli inny dwór.
Aby znaleźć cerkiew Piotra i Pawła, należy zjechać z autostrady P78 do wsi Gornostajewicze, świątynia znajduje się w samym centrum wsi, poniżej punkt z oznaczeniem na mapie:
Będąc w tych stronach polecam zobaczyć ruiny cerkwi św. Jana Chrzciciela w Grinevichach, a także odwiedzić jedno z najstarszych miast na Białorusi – Wołkowysk.
