Stacja kolei miejskiej Baranowicze (stacja Baranowicze-Paleskija) to nie tylko ważny obiekt infrastrukturalny, ale także obiekt historyczny z historią. Fundamentem i bazą Baranowicz są pociągi i kolej; nawet w herbie miasta widać złotą lokomotywę parową na czerwonym tle.
Sam dworzec kolejowy został otwarty w tym miejscu już w 1884 roku, a pierwszy budynek stacji był niewielki i wykonany z drewna.
Miasto jednak rozrastało się, a liczba pociągów przejeżdżających przez Baranowicze rosła wykładniczo. Dlatego pod koniec XIX wieku zakończono budowę nowej kamiennej stacji.
To właśnie ten budynek był najczęściej uwieczniany przez ówczesnych fotografów i drukowany na pocztówkach. Nie ma w tym nic dziwnego – architektura jest przepiękna. Niestety, stary dworzec został niemal doszczętnie zniszczony w czasie II wojny światowej, a na jego miejscu wzniesiono nowoczesny, w innym stylu.
Niedaleko stacji znajduje się ciekawy budynek, który najwyraźniej powstał w czasach starego dworca. Niewielki, parterowy budynek o architekturze eklektycznej był wcześniej wykorzystywany na potrzeby muzeum kolejnictwa.
Na lewo od wejścia na stację zwróć uwagę na wieżę ciśnień. Niewiele jest o nim informacji, budowano go w latach powojennych, być może jednocześnie z nowym dworcem.
A jeśli pójdziesz od stacji w prawo, zobaczysz eksponaty różnych pociągów, lokomotyw i parowozów, które znajdują się w zbiorach Muzeum Baranowicze. Można tu także obejrzeć jeden z najpiękniejszych budynków w mieście – dawny urząd akcyzowy 1902 roku.
Poniżej kropka z lokalizacją Dworzec kolejowy w Baranowiczach (ul. Frolenkova 13):
Jeśli będziecie w tych stronach, polecam udać się w stronę wsi Karchovo, gdzie zachował się park Tuganovchi i pomnik przyrody - kamień filaretowy.
