Асава – гэта невялічкая вёска Воранаўскага раёна, якая знаходзіцца паміж аграгарадком Пагародна і мястэчкам Бастуны. Са славутасцяў тут хочацца вылучыць касцёл Святога Георгія (у шматлікіх крыніцах – Юрыя, але шыльда на сцяне храма ўказвае што ўсё ж такі Георгія). Касцёл адносіцца да першай паловы 20 стагоддзі. Адразу адзначу, што па магчымасці паспрабуйце зазірнуць унутр, бо там вас чакае шыкоўны роспіс і ўнікальны інтэр’ер (у мяне на жаль не атрымалася, таму без фота).
Першы драўляны касцёл у Асаве пабудавалі яшчэ ў сярэдзіне 17 стагоддзя, калі гэтымі землямі валодаў Казімір Францкевіч-Радзімінскі, менавіта ён са сваёй жонкай выступілі ініцыятарамі і спонсарамі ўзвядзення храма.
Наступны касцёл на гэтым месцы датуюцца 1732 годам, у тыя часы мястэчка Асава належала Радзівілам. Храм узору 18 стагоддзя моцна перабудавалі ў далейшай гісторыі – дэмантавалі вежы. Дарэчы, выяву таго старога касцёла можна ўбачыць на фота Яна Балзункевіча ніжэй.
Як бачыце, агароджа і брама засталіся ў спадчыну новаму мураванаму касцёлу, а вось драўляная вежа-званіца не захавалася.
Будаваць неагатычны касцёл пачалі ў 1903 годзе, а архітэктарам праекта выступіў нейкі Лукіян Кабылінскі. Работы занялі амаль 7 гадоў і былі скончаны ў 1910 годзе.
У архітэктуры касцёла Святога Георгія вылучаецца трохкутны франтон з надбудаванай вежай-званіцай. Будынак выкананы з жоўтай цэглы, а таксама аздоблены буйнымі бутавымі валунамі. Сцены рассякаюць высокія арачныя вокны, па баках будынка размяшчаюцца сіметрычныя сакрысціі.
Апсіда ў гэтага касцёла зусім невялікая, 5-гранная, калі будзеце ехаць з боку трасы Р135 – спачатку ўбачыце якраз заднюю частку храма.
Што цікава, у храме ўсталяваны арган, які гучаў яшчэ ў старым драўляным касцёле больш за 100 гадоў таму. Ніжэй кропка з размяшчэннем гэтага аб’екта на мапе:
У Воранаўскім раёне рэкамендую таксама паглядзець руіны капліцы Нонхартаў у вёсцы Гайцюнішкі.
