Аднымі з апошніх уладальнікаў Мірскага замка былі прадстаўнікі роду Святаполк-Мірскіх, якія набылі гэтыя землі ў Вітгенштэйнаў у 1891 годзе. На той момант замак знаходзіўся ў жаласным выглядзе і Мікалай Іванавіч са Святаполк-Мірскіх вырашае пабудаваць на тэрыторыі комплексу кампактны палац, які да нашых дзён на жаль не захаваўся.
Акрамя палаца-сядзібы, прыкладна ў той жа час, узводзяць бровар, а ўжо на пачатку 20 стагоддзя будуецца фамільная капліца-пахавальня.
Вялікі вадаём, размешчаны справа ад крапасных сцен замка, таксама выкапалі па даручэнні Мікалая, па чутках гэтыя працы занялі больш за 2 гады. Ёсць нават сумная гісторыя, паводле якой, фундатар палаца памёр ад сардэчнага прыступу, назіраючы за будаўніцтвам з невялікай выспы (гэта здарылася ў 1898 году).
Сядзіба Святаполкаў-Мірскіх праіснавала зусім нядоўга. Дом згарэў у канцы Першай сусветнай вайны, на здымку 1917 года бачныя сцены будынка з цалкам выгарэлым дахам.
Палац быў двухпавярховы, выкананы ў класічным стылі архітэктуры.
Акрамя руін падмурка, напамінам аб былым палацы служыць флігель. Сын Мікалая, Міхаіл Святаполк-Мірскі, вярнуўшыся ў Мір у 1921 годзе не стаў аднаўляць сядзібу, а пасяліўся якраз у гэтай афіцыне і займаўся адраджэннем Мірскага замка.
Да 1938 года яму ўдалося аднавіць 2 вежы і некалькі залаў ва ўсходняй частцы. Памёр ён перад пачаткам вайны і быў пахаваны ў фамільнай капліцы.
Шкада што пра палац Святаполк-Мірскіх у Міры так мала вядома, нават не захаваліся здымкі на якіх можна было б убачыць гэты архітэктурны помнік яшчэ неразбураным.
У 2017 годзе праводзіліся раскопкі і даследаванні падмурку сядзібы. Магчыма з часам адкрыюцца і новыя цікавыя факты аб гэтым месцы. Калі будзеце ў гарадскім пасёлку Мір, то раю пашпацыраваць па парку ўздоўж вадаёма і зазірнуць да месца дзе стаяў палац, ніжэй кропка з размяшчэннем на мапе:
Яшчэ адна цікавая славутасць у Міры - касцёл святога Мікалая, закладзены ў канцы 16 – першай палове 17 стагоддзя.
