Бывае такі настрой, калі хочацца выбрацца з Мінску і ўбачыць максімум за мінімум часу. Для такіх выпадкаў падрыхтавалі кароценькі маршрут: Прылукі - Дзяржынск - Станькава. Зможаце атрымаць асалоду ад спадчыны Чапскіх і ўбачыць цікавыя гістарычныя мясціны.
Прылукі
Першы пункт маршруту знаходзіцца за некалькі кіламетраў ад сталіцы. У невялікім аграгарадку Прылукі захаваўся палацава-паркавы комплекс Чапскіх..
Калі сапраўды, то парк выглядае сціпла і месцамі больш падобны на быльнік. А бо зараз у будынку палаца размясціўся Інстытут Абароны Раслін.
За невялікай сажалкай стаяць ацалелыя гаспадарчыя пабудовы: свіран, дом кіраўніка і бровар. Іх від выдатна перадае дух і атмасферу старога часу.
У цёплы час года тут вельмі прыемна прагуляцца, пасядзець каля вады, атрымліваючы асалоду ад кавалачкам гісторыі. А вось калі растае снег або багатыя ападкі, то дарогі моцна размывае, - улічвайце гэты фактар. Яшчэ ў Прылуках захаваўся праваслаўны храм 19 стагоддзя. Сама пабудова даволі простая, але вось брама выглядае нашмат прывабней.
Трымаем шлях на Дзяржынск
Складана назваць Дзяржынск папулярным горадам сярод турыстаў, але заехаць сюды ўсё ж стаіць.
Гарадок невялікі, у разгар выхаднога дня цэнтр зусім пустынны і бязлюдны. Жыццё тут цячэ ляніва і размерана. Пачынаем агляд горада са Свята-Пакроўскай царквы, размешчанай у самым цэнтры. Храму больш за 160 гадоў.
Да наступных славутасцяў можна прагуляцца пешшу. Па дарозе праходзім міма парка, дзе ўзвышаецца помнік Дзяржынскаму.
Праходзячы праз прыватны сектар звернеце ўвагу на драўляны двухпавярховы будынак сіняга колеру - гэта былы габрэйскіх хедэр.
З-за аблупленай фарбы і дзіўных кратаў на вокнах будынак больш падобна на закід. Але падышоўшы бліжэй, аказалася, што гэта зусім не закінутая пабудова, а Аддзел адукацыі спорту і турызму Дзяржынскага Райвыканкама.
Праз пару дамоў ужо бачны касцёл Святой Ганны. Адзін з найстарэйшых драўляных храмаў Беларусі.
Цяпер храм актыўна рэстаўруюць і яго аблічча значна зменіцца. Ніжэй фатаграфія касцёла да пачатку работ.
Адразу за храмам, на пустцы, знаходзіцца помнік археалогіі. Гаштольдава гара.
Фактычна, горы тамака ніякай няма. Ёсць невялікі ўзгорак з камянямі, якія засталіся ад падмурка і сцен кальвінскага збору. Зразумець, што перад намі важная гістарычная славутасць дапамагае толькі мемарыяльная пліта.
На гэтым цікавыя месцы Дзяржынска заканчваюцца, можна ехаць далей.
Станькава
В Станькава варта пачаць з прагулкі па сядзібна-паркаваму комплексу Чапскіх..
Нажаль, сама сядзіба не захавалася. Уцалелі толькі сядзібныя пабудовы: свіран, стайня, дом для прыслугі, гаспадарчыя памяшканні.
Аднак самая цікавая частка комплексу - гэта будынак бібліятэкі “Скарбніца”, якая нагадвае старадаўні замак.
Па дарозе прыцягвае ўвагу рэшткі воданапорнай вежы, даволі дзіўнай формы.
Гуляючы па парку, складваецца адчуванне, што ты патрапіў у сапраўдны лес. Вядома, у першародным выглядзе парк выглядаў інакш, але нягледзячы на перабудовы тут захаваліся некаторыя рэдкія віды дрэў.
На ўскраіне парка ёсць незвычайны дом-музей мясцовага жыхара. Месца крыху дзіўнае, але дакладна выкліча ўсмешку.
Яшчэ адна частка сядзібнага комплексу ў Станькаве – руіны ўязной брамы.
Сцяжынкі алей вядуць да возера, на беразе якога белая ратонда і пірс.
Адсюль адкрываецца выдатны від на Свята-Мікольскі храм, які ахутаны неверагоднымі гісторыямі і містыкай.
Адразу за царквой Святога Мікалая пачынаецца сама вёска.
Першы дом знакаміты тым, што ў ім нарадзіўся Марат Казей. Пра гэта гаворыць мемарыяльная дошка на плоце. Сам домік не асабліва характэрны, абабіты светлым сайдынгам, з-за чаго страціў дух гісторыі. Трохі далей знаходзіцца магіла, дзе пахаваны Марат Казей, і помнік.
Побач з вёскай знаходзіцца аднайменны Цэнтр экалагічнага турызму "Станькава", Дзе ёсць выдатны заасад.
Па магчымасці зазірніце ў гэтае месца. Гэта стане цудоўным завяршэннем кароткага турыстычнага маршруту з Мінска.
А калі хочаце павялічыць маршрут, то паглядзіце і іншыя славутасці паблізу Мінска.
