Мінск - унікальны горад, які за апошнія 100 гадоў кардынальна змяніўся ў сваёй архітэктуры, дзесьці ў лепшы бок, а дзесьці ў дастаткова спрэчны. Таму паглядзець на старыя фота знакавых месцаў і вуліц Мінску як мінімум цікава, а каб параўнаць як было і як стала, дадаў актуальныя здымкі, зробленыя амаль з тых жа ракурсаў.
"Чырвоны" касцёл часта трапляў у аб'ектывы фатографаў як 100 гадоў таму, так і сёння. Архітэктура аднаго з галоўных каталіцкіх храмаў сталіцы засталася нязменнай, а вось забудова вакол - змянілася даволі моцна.
Іншы вядомы каталіцкі храм Мінска, кафедральны касцёл Дзевы Марыі, таксама захаваўся да нашага часу, аднак яго зачапілі самыя кардынальныя змены. У 1951 годзе будынак перабудавалі ў спартовы комплекс, а аднавілі гэты гістарычны аб'ект ужо ў 90-ыя.
На сучасным фота добра бачна, што гэты комплекс пазбавіўся незвычайнай вежы, пабудова адносілася да часоў росквіту кляштара езуітаў (вежу ўзвялі ў 1750 годзе).
На пазнейшым здымку, ужо пасляваенным, але ўсё яшчэ да перабудовы касцёла, гэтая вежа віднеецца паўразбуранай.
Таксама ўвага прыцягвае кут халоднай сінагогі, якая знаходзілася якраз паміж сучасным будынкам на Плошчы Свабоды 17 і гандлёвым цэнтрам “Няміга 3”, вось так гэтае месца выглядае зараз.
Гаворачы аб выдатных мясцінах і культавых збудаваннях цэнтральнай часткі Мінска нельга абысці Верхні горад. На ніжнім здымку бачны перабудаваны барочны касцёл Святога Іосіфа.
У нашы дні аб'ект адноўлены, тут размяшчаецца архіў-музей літаратуры і мастацтвы.
А вось старая паштоўка першай паловы 20 стагоддзя, на якой віднеецца частка кляштара бернардынцаў, перабудаваны храм Святога Іосіфа, гандлёвыя рады і сабор Сашэсця Святога Духа.
Гэты ж ракурс.
А вось агульны краявід на Верхні горад, старую Нямігу і раку Свіслач.
Сучасны ракурс:
Шыкоўны відарас з вуліцай Зыбіцкай з боку былога кляштара базыльянак.
Супаставіць стары і новы здымак лёгка па будынку гасцінага двара, які прайшоў усё 20 стагоддзе і не быў разбураны.
Большасць вуліц Мінска змянілі свае гістарычныя назвы, да таго ж некаторыя кардынальна былі перабудаваны, ніжэй на фота якраз такі прыклад - вуліца Кірава.
Знайсці месца і ракурс было дастаткова праблематычна, лепшы арыенцір – рака Свіслач.
Прайшоўшы ўздоўж ракі, па вуліцы Янкі Купалы, можна было праз мост патрапіць у Губернатарскі сад.
Сёння, - гэта ўжо парк імя Горкага, а драўляны мост замянілі на каменны. Калі ўважліва прыгледзецца да дома па вуліцы Янкі Купалы 17, то можна заўважыць пэўнае падабенства са старым будынкам да якога надбудавалі 3 паверхі.
А вось паштоўка на якой уваход у Губернатарскі парк.
Сучасны ўваход у парк Горкага (той жа ракурс).
Цікава паглядзець і на тое як мянялася гарадская забудова ў цэнтральнай частцы Мінска. Вось напрыклад вядомы дом па вуліцы Мяснікова 76, з магчыма адным з самых прыгожых балконаў горада.
У свой час тут знаходзілася яўрэйскае жаночае вучылішча, потым кватэры здаваліся ў арэнду. Дарэчы, некалькі гадоў у гэтым доме жыў пісьменнік Янка Маўр (Іван Міхайлавіч Фёдараў).
Паглядзіце на здымак прыбытковага дома Ядвігі Кастравіцкай, дзе знаходзілася ўпраўленне Лібава-Роменскай чыгункі.
Трохі змененае (знікла вежа), але ўсё ж захаваўшы першапачатковую архітэктуру дом стаіць на ранейшым месцы, вуліца Кірава 11.
Канешне нельга абысці бокам вуліцу Карла Маркса, дзе было і ёсць мноства цікавых аб'ектаў. Вось на старой паштоўцы Дзяржаўны банк, думаю вы без працы даведаецеся якая ўстанова тут функцыянуе сёння.
Усё так - гэта Нацыянальны музей гісторыі і культуры Беларусі, адрас: вуліца Карла Маркса 11.
У 1916 годзе па суседстве з банкам маладыя дзяўчаты вучыліся ў Марыінскай гімназіі. У сярэдзіне мінулага стагоддзя ля гэтага дома па вуліцы Карла Маркса 29 з'явіўся яшчэ адзін паверх, а месца гімназістак занялі студэнты эканамічнага факультэта БДУ.
Завершым падборку здымкаў Мінска старажытнай паштоўкай 1916 года, дзе намаляваны будынкі на вуліцы Карла Маркса 17-19, у тыя часы тут знаходзілася Літаратурна-артыстычнае таварыства.
Сёння гэты дом з надбудаваным паверхам часткова займаюць офісы, кафэ і звычайныя кватэры.
Калі вам спадабаўся матэрыял паглядзіце як выглядаў Гродна 100 гадоў таму.