Вёска Нача, знаходзіцца ў Воранаўскім раёне, на самай мяжы з Літвой. Прапускных прыгранічных пунктаў тут няма, таму асноўныя насельнікі - гэта самі жыхары Начы, і вандроўнікі, якія едуць паглядзець на шыкоўны касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі.
Гісторыя каталіцкай парафіі ў гэтых краях адсылае ў першую палову 16 стагоддзя, калі намеснік радуньскі Януш Касцевіч, разам са сваёй жонкай, праспансіравалі будаўніцтва драўлянага храма. Вядома, той стары касцёл не раз перабудоўваўся і відазмяняўся, а праз 400 гадоў на яго месцы з'явіцца ўжо каменны варыянт.
Сучасны касцёл у Начы пабудавалі ў 1910 годзе, аднак асвечаны ён толькі праз 17 гадоў - 26 красавіка 1927 года.
Храм унікальны прыклад неагатычнай архітэктуры з элемента неараманскага стылю, магчыма адзін з самых незвычайных касцёлаў Заходняй Беларусі. Адмысловай увагі заслугоўвае фасад з выцягнутым наперад шчытом і вузкім трохкутным франтонам, пад якім размяшчаецца акно-ружа і невялікая статуя Дзевы Марыі.
Высокія вежы касцёла - сапраўдная візітная картка Начы і арыенцір для ўсіх падарожнікаў (вы іх убачыце за шмат кіламетраў да пад'езда да вёскі).
Сцены ўпрыгожаны плоскімі контрфорсамі, нішамі ў выглядзе крыжоў, а таксама арачнымі вокнамі, якія пабелены па краях. На невялікіх сакрысціях касцёла ўвагу прыцягваюць цікавыя вежкі-пінаклі, якія адсылаюць па стылі да сярэднявечча.
Завяршаецца храм сціплай па памерах 5-граннай апсідай.
На фота ніжэй можна паглядзець як выглядае касцёл Унебаўзяцця Дзевы Марыі ўнутры.
Каля брамы стаіць вежа-званіца, што незвычайна – яна старэйшая за сам касцёл і па ўсёй бачнасці пабудавана ў другой палове 19 стагоддзя.
На касцельнай тэрыторыі ёсць некалькі цікавых аб'ектаў. Першы - мемарыяльны камень удзельнікам паўстання 1863 года. Менавіта тут, у Начы, Людвік Нарбут сфарміраваў свой паўстанцкі атрад і стаў вайсковым начальнікам Лідскага павета.
Тут, пад сценамі храма, можна ўбачыць і магілу бацькі Людвіка - Тэадора Нарбута, вядомага гісторыка, археолага і інжынера.
Храм у Наче не зачыняўся за савецкім часам і не быў разбураны падчас Другой сусветнай вайны, безумоўна гэтыя фактары паспрыялі захаванню аўтэнтычнай архітэктуры славутасці.
Ніжэй кропка з адзнакай месца, дзе знаходзіцца касцёл:
Калі будзеце ў гэтых краях, то рэкамендую таксама заехаць да храма Святога Юрыя ў Осава і дому-крэпасці Нонхартаў у Гайцюнішках.
