Выходныя не па шаблоне - Дукорскі Маёнтак. Наведванне сядзібы Ашторпаў.

Што гэта? Дзе гэта? Ніколі не чулі? У нас прыемная навіна: магчыма, вы нават паспелі тамака пабываць. А назва «Дукорскі Маёнтак» пра што-небудзь кажа? Так так. Гэта адно і тое ж цудоўнае месца, якое праславілася першым у краіне перавернутым домам. Але, паверце, тут ёсць яшчэ маса цікавай, вартай вашай увагі. Паехалі!

Як дабрацца ў Дукору?

Выязджаем з Мінску у бок Мар'інай горкі, на пад'ездзе да Дукоры прытрымліваемся інфармацыйна-указальных знакаў і з лёгкасцю адшукваем уязную алею, якая вядзе ў сам музейны комплекс. Чаму музейны? Ды таму што ўжо на ўваходзе нас сустракае помнік архітэктуры 19 стагоддзя - уязная брама. Брама той самай сядзібы Ашторпаў, якая згадвалася ў загалоўку артыкула. У яе гонар нават ладзіцца штогадовы летні фестываль!

Сам палац, нажаль, быў разбураны ў часы Вялікай Айчыннай вайны. Яго можна сузіраць у творах Напалеона Орды або зазірнуць у які захаваўся да нашых дзён флігель, які цяпер функцыянуе як музей. Тут таксама можна азнаёміцца ​​з гісторыяй самой Дукоры, пачынаючы з часоў 15 стагоддзя.

Пакідаем машыну на паркоўцы і заходзім у браму для пакупкі білетаў. Кошт цалкам прымальны для такога месца (6-8 BYN). Але нам пашчасціла дадаткова набыць купон на скідку. Ад гэтага лічба ў чэку стала яшчэ больш прывабнай. Дадатковыя прыемнасці: дзеці да 10 год праходзяць бясплатна! Выснова - цудоўнае месца для бюджэтнага сямейнага адпачынку на свежым паветры! Бацькі, бярэм на нататку.

Тутака ж (у браме) знаходзіцца і сувенірная крама. Пры жаданні можна адразу набыць і памятныя трафеі, каб не стаяць у чарзе двойчы. Але раім з гэтым пакуль не спяшацца.

На ўваходным білеце надрукаваны план-даведнік (на трох мовах), да якога мы час ад часу прыбягалі, бо былі ўпершыню. У дапамогу турыстам і прыгожа аформленыя ўказальнікі на тэрыторыі. Варта адзначыць, што ўсе яны на беларускай мове.

У нашай кампаніі прыехала дзіця, а гэта значыць, што перш за ўсё мы накіроўваемся да заасаду. Ужо тут табе і качкі, і страўсы, і свінкі, і нават вярблюд.

Дзеткі ацэняць! За сімвалічны поплатак можна купіць зеляніну і пакарміць жывёл. Дарэчы, побач з заасадам і градачкамі былі заўважаны.

Тут таксама не абышлося і без месца для мар. Папытаць выкананні запаветнага жадання можна падняўшыся да велічнага дуба. Яго проста немагчыма не заўважыць па дарозе ў заасад.

Немалую цікавасць наведвальнікі праяўляюць і да вуліцы майстроў. Усім жадаючым абсалютна бясплатна даецца магчымасць выпрабаваць свае сілы ў галіне традыцыйных рамёстваў або купіць ужо гатовыя ўпадабаныя вырабы, напрыклад, васковыя свечкі, ганчарныя вырабы, прадметы ткацтва. Мы выбралі васковыя свечкі з эфірным алеем шалвеі для сябе. А на падарунак купілі набор па вырабе свечак. Вучаніца пачатковай школы прэзент зацаніла!

За майстэрнямі размясціліся бровар і гамарня. Аматары актыўнага адпачынку могуць узяць у пракат лодкі, катамараны, прайсці паласу перашкод ці навучыцца кідаць сякеры, нажы і суліцы (яны ж кідальныя дзіды). Але нам здалося, што самай папулярнай забаўкай у той дзень было катанне ў брычцы. Звярніце ўвагу: усе гэтыя задавальненні ідуць за дадатковую плату і не ўваходзяць у кошт уваходнага білета.

Адгадайце загадку: не кот вучоны, а казкі кажа. У дукорскім варыянце адказам можа стаць незвычайная паляна казак. Мы падобную сустрэлі ўпершыню. У маленькіх хатках без курыных ножак за шклом знаходзяцца казачныя інсталяцыі. Націскаем на кнопку - і вось ужо каханая казка дорыць асалоду. Можна ўладкавацца на найблізкай лаўцы і атрымліваць задавальненне. Здагадаліся па фота, якую казку мы слухалі першай?

Сумяшчаючы прыемнае з вельмі прыемным мы вырашылі задаволіць тут невялікі перакус. Балазе, і гэтыя запатрабаванні наведвальнікаў улічаныя. Так што везці запас ежы з сабой зусім неабавязкова.

Да другой паловы дня ў сядзібу прыехалі маладыя са сваімі гасцямі. Госці рабілі сэлфі, фатаграфавалі адзін аднаго на фоне розных «фотазонаў» у той час як маладыя былі занятыя стварэннем сямейнага фотаархіва. Дарэчы, прыезджых гасцей тут можна размясціць на начлег у гасцявых хатках. Калі не змяняе памяць, іх тамака 5. Вельмі зручна і прадбачліва! Для аматараў папарыцца функцыянуюць лазні.

Не можам не згадаць дзіцячую пляцоўку з дрэва, акуратна выкананыя лавачкі і нават урны з асаблівым дызайнам. Таксама шмат цікавых разьбяных фігурак і кампазіцый.

Узнагароду "Прыемная нечаканасць дня" па праве заслугоўвае збудаванне з таблічкай WC. Звычайна ў такія месцы мы заходзім з асцярогай і інтрыгай, пагадзіцеся. Сказаць, што мы былі здзіўлены - нічога не сказаць. Гэта таксама свайго роду шэдэўр, варты ўвагі. Фота, нажаль няма: акрамя нас тамака былі і іншыя наведвальнікі.

Безумоўным магнітам для наведвальнікаў і візітнай карткай комплексу з'яўляецца перавернуты дом. Сапраўды прызнацца, рэальнасць не перасягнула чаканні. Інтэр'ер выглядае так, быццам нехта пазбавіўся ад старых рэчаў з кватэры і перавёз іх на дачу. А гэта і ёсць тая самая дачная двухпавярховая хатка. Але сутнасць дадзенага збудавання, вядома, не ў гэтым. Не палянуйцеся і прачытайце інфармацыйную таблічку перад будовай. Даведайцеся аб першым у свеце перавернутым доме і аб асаблівасцях яго беларускага брата. А пакуль галава не закружылася канчаткова, мы робім фота на памяць і ідзем да выхаду. Доўга затрымлівацца тут не рэкамендуемы. Замест гэтага раім прагуляцца па тэрыторыі і знайсці паменшаную копію перавернутага дома, калі да гэтага часу яна не траплялася на вочы.

Абавязкова перад паездкай зарадзіце фотаапараты/тэлефоны і вызваліце ​​месца на картах памяці. У нас выйшла шмат, няма вельмі шмат кадраў!

Ведаеце тут вельмі прыемна знаходзіцца, сюды хочацца вяртацца. І мы ні разу не пашкадавалі, што запланавалі правесці свой выходны менавіта тут. А на развітанне маленькая парада: прыязджайце з раніцы, каб паспець атрымаць асалоду ад усёй гэтай пышнасцю.

тэкст - Жэчка Кацярына