У прыгарадзе Слоніма, Альбярціне, побач з касцёлам Панны Марыі можна паглядзець праваслаўны храм і корпус былога кляштара езуітаў. Гэта славутасць па-свойму ўнікальная. Тут, у першай палове 20 стагоддзя, манахі-езуіты спрабавалі вярнуць у народ уніяцкую царкву. Грошы на будаўніцтва свайго невялікага манастыра ім часткова падаў уладальнік мясцовай сядзібы – граф Пуслоўскі.
Актыўная праца манахаў вялася з 1920 па 1939 гады. У 1942 годзе іх дзейнасць была поўнасцю забаронена нямецкім акупацыйным упраўленнем Слоніма. Да таго ж, па ўсёй бачнасці насельніцтва не асабліва цёпла сустрэла ідэю вярнуць унію (Брэсцкая унія 1596 года).
Царква і манастыр былі пабудаваны да 1933 года, на старым здымку бачная першапачатковая архітэктура гэтых будынкаў.
Відаць як моцна перабудаваны храм, але куды значнейшыя змены адбыліся з манастырскім корпусам. Знік складаны скатны дах з мансардай, дабудаваны другі паверх.
На старой фатаграфіі яшчэ відаць частка скульптуры на высокім пастаменце. Да нашых дзён яна не дайшла, але сам пастамент, хоць і паменшаны, на месцы. Напэўна, у савецкі час на ім стаяла статуя якога-небудзь піянера ці дзеяча пралетарыяту.
Пасля заканчэння Другой сусветнай вайны ўвесь гэты комплекс быў аддадзены пад патрэбы Альбярцінскага дзіцячага дома. Потым пабудовы выкарыстоўвалі як інтэрнат, пачатковую школу і нават цэнтр юнага турыста.
Пад царква святога Апанаса Брэсцкага у 1991 годзе перадалі частку будынка дзе размяшчалася спартовая зала. З часам храм адрэстаўравалі і здрадзілі яму тое аблічча, якое можна ўбачыць сёння. Праўда купал на вежы мяняўся як мінімум тройчы за апошнія 30 гадоў (ад плоскага да цыбульнага).
Знайсці гэтую славутасць Слоніма не складзе вялікай працы. Храм знаходзіцца на вуліцы Войкава, ніжэй адзнака на мапе:
У гістарычнай частцы горада рэкамендую наведаць старадаўнюю сінагогу и касцёл святога апостала Андрэя.
